Zanurzenie się w rzeczywistości natury zmienia status człowieka obserwatora. Pozwala przekroczyć granicę, przejść na drugą stronę. Las wtedy staje się szablonem – maską, przez który badamy realność, ale też znika przez to z horyzontu percepcji. Pojawia się umowny rytm, podział, dający szansę na inny widok. Mniej wyraźny, oderwany od racjonalności, ale dzięki temu bardziej uniwersalny.
Wydział Leśny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu
Collegium Cieszkowskich, listopad 2018